Þegar ég hugsaði til fólks....

Hér áður fyrr já eiginlega fyrir langa löngu......

Hugsaði ég til fólks sem átti í erfiðleikum, ég hugsaði; hvernig geta þessir einstaklingar staðið í fæturna? Ég skyldi ekki hvernig var hægt að eiga veikt barn, missa einhvern nákominn, veikjast sjálf, verða gjaldþrota, eiga ekki ofan í sig eða á......

Núna svona löngum tíma eftir að þessar hugsanir litu fyrst dagsins ljós stend ég í þeim sporum að hafa þurft á kærleika annara að halda vegna hörmunga sem yfir fjölskylduna hafa dunið....

Það er erfitt þegar börn eiga í hlut, það er erfitt að horfa upp á börn sem treysta manni í botn þegar þau skilja ekki afhverju þau þurfa að standa í svona hræðilegum hlutum. Það er erfitt að horfa í augun á þeim þar sem ætti að vera blik barnæskunar og sjá bara ótta, kvíða og vonleysi. Algjört vonleysi.....

Það er ósanngjarnt að árið 2012 eigi ofbeldismenn ennþá mikinn rétt. Það er erfitt þegar maður grátbiður um hjálp en kemur að lokuðum dyrum og eyrum.

En ég held auðvitað í vonina að réttlætið sigri að lokum og ekkert geti komið fyrir börnin okkar stór og smá...

Þið sem eruð að missa ykkur í einhverjum smámunum....Hugsið til okkar sem berjumst fyrir lífi barnanna okkar og til þeirra sem geta ekki veitt börnunum sínum nema það allra nauðsynlegasta ef þeir geta það þá.....Og ef þið vitið ekki hvað þið eigið að gera við peningana ykkar þá er fullt af þurfandi fólki og börnum sem myndu vera þakklát fyrir hverja krónu....

Gleðilegt nýtt ár 2012....Árið sem ég mun koma, sjá og sigra....Og árið þar sem börnin verða höfð að leiðarljósi.....